«بسم الله الرّحمن الرّحیم»

کوچه های بن بست آدم بزرگ های فراری از ترافیک را عصبانی می کنند.

اما کوچه های بن بست، مأمن بچه ها برای بازی های کودکانه اند، پر از شور و شادی هستند، پر از هیاهوی کودکانی که حتی ظهر داغ تابستان به زحمت می توان برای به خانه آمدن قانعشان کرد، پر از صدای غلتیدن توپ دو لایه روی زمین و خوردنش به دیوارها و ... . من اگر کوچه بودم، شاید دوست تر می داشتم که بن بست بودم، اما پر از پاکی و شادی بچه ها، البته شاید، خدا می داند.

کوچه های بن بست را هم می توان دوست داشت.