«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
به یقین در هر واقعه‌ای، امتحانی هست و بی‌شک هر امتحانی، فرصتی است برای رشد انسان. علی‌الدوام در مواجهه با رویدادها هستیم و پیوسته در آزمون و همواره بر سر دو راهی انتخاب. فرصت‌ها بی‌وقفه در اختیارمان قرار می‌گیرند، بلکه بهتر شویم. پیوستگی فرصت‌هایمان البته در بازه‌ی زندگی برقرار است، بی‌پایان نیست.
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
مرگ قطعی‌ترین حادثه‌ی زندگی است، حتی قطعی‌تر از نفس کشیدن. پس نگاه بزرگان این‌گونه است: «اکنون که ناچار مرگ ما را انتخاب می‌کند، بگذارید ما مرگی را انتخاب کنیم که آبستن زندگی باشد»*.
________________________________________________
* علی صفایی حائری، عاشورا، صفحه 20، انتشارات لیلة‌القدر
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
خیلی وقت‌ها بیش از آن که اهمیت کارها و حرف‌ها مدنظر باشد، مسئله این است که چه کاری مرا در چشم مردم بزرگ‌تر می‌نشاند و نام مرا بر زبان‌ها پرطمطراق‌تر. پناه بر خدا از چنین کاری، چنین حرفی، چنین نامی، چنین شرکی. برای سنجش اهمیت‌ها باید از نام‌ها چشم پوشید.
_________________________________________
پی‌نوشت: حدیثی از پیامبر اکرم (ص) در تفسیر المیزان، جلد اول، صفحه 308، ذیل آیه 139 سوره‌ی بقره نقل شده است.
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
دادن جواب به آدم بی‌سؤال، مثل خوراندن غذا به آدم سیر است. در جایش نمی‌نشیند و به مصرف درست نمی‌رسد، پس یا سبب مرض و سنگینی و تورم می‌شود یا به کلی دفع می‌شود.
_____________________________________
پی‌نوشت:
اوّل) «یا»ی دیگری هم دارد؟
دوم) این را جایی خوانده‌ام؟
سوم) تمثیل بدی نبود؟
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
اشیاء از آنچه در آینه می‌بینم به من نزدیک‌تر هستند، مرگ از آنچه می‌پندارم و خدا از آنچه که می‌توانم بپندارم. نزدیک‌تر از ...
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
قدم اول را که برداشتی، اگر به موقع دومی را برنداری، ممکن است خیلی زود از همان اولی هم عقب‌نشینی کنی.
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
سه رکعت نماز مغرب،
چهار رکعت نماز عشاء،
چند دسته نرگس شیراز برای مادر و پدر،
و لبخند به رویشان، هر چه بیشتر بهتر!
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
پس از مدت‌ها آمدم بیرون، نفسم گرفت. از خودم، نه از خانه، از خودم، نه از هوا.
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
کار دنیا حساب و کتاب دارد، اما ممکن است حسابش حساب دو دو تا چهار تا نباشد. یک دو دو تا چهار تا یاد گرفتی، خیلی دنبال قضاوت در مورد حساب و کتاب کار دنیا نباش.
«حدیث از مطرب و می گو و راز دهر کمتر جو / که کس نگشود و نگشاید به حکت این معمّا را»*
تازه اینجا صحبت از حکمت است، نه حساب دو دو تا چهار تا. کلاً خیلی از وقت‌هایی که خودت را سخت جدی گرفته‌ای، اگر بتوانی از بیرون نگاه کنی، می‌بینی که سخت خنده‌داری. بد هم نیست، کمی شاد می‌شوی.
___________________________________________________________________
*حافظ
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
هر انتخابی، هر کاری، هر چیزی هست، ببین چه‌قدر برای خداست (نگاه کن به دلت) و چه‌قدر مطابق رضای خداست (هر قدر می‌فهمی)، تهش هم ببین چه‌قدر به خدا نزدیک شدی یا می‌شوی (نگاه کن به حالت).
_______________________
پی نوشت: همین نوشتن‌ها مثلاً.
