«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
اگرچه مدارک و شواهد متعدد نشان می‌دهد در ماجرای ده‌ونک عملکرد دانشگاه بر اساس قانون هم اشکالات جدی داشته است و دارد، اما اصلاً فرض کنیم مدارک و مستندات قانونی یکپارچه و بی‌گفت‌وگو حاکی از مالکیت ازلی و ابدی دانشگاه بر کل زمین‌های ده‌ونک هستند. رئیس دانشگاه در جمهوری اسلامی ایران نباید قدم رنجه کند و برود یک‌بار از نزدیک زندگی این مردم را ببیند و پای حرف و درددلشان بنشیند. این دانشگاه قرار است با خراب کردن خانه‌ی این مردم کدام مملکت را آباد کند، به کدام ملت می‌خواهد خدمت کند؟ حتماً باید کار را به «خودتون دیگه می‌دونید و مملکتون» برسانیم، به‌جایی که دیگر مملکتمان بشود مملکتتان؟ این «م» اگر «ت» بشود، اگر صدای مردم مستضعف به‌جایی نرسد، آن‌وقت «دنیا این‌طور نمی‌مونه، گرده. نوبت ما هم می‌شه».
____________________________________________________________
پی‌نوشت:
دوم) پیرمرد طبسی
سوم) کارگران هفت‌تپه
