غم یا شرم
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
گفتی که در قیامت سه جا پیش زائرت می‌آیی تا از ترس برهانی‌اش.* ... و من پس از مرگ دوباره خواهم مُرد؛ اگر نیایی، از غم، و اگر بیایی، از شرم. گفتی می‌آیی، پس به‌یقین خواهی آمد. اما من آیا در شما زائرانت هستم؟ چه کنم برای سبک‌تر شدن شرم آن روز؟
________________________________________
* قال الرّضا (ع): «مَنْ زَارَنِی عَلَى بُعْدِ دَارِی أَتَیْتُهُ یَوْمَ اَلْقِیَامَةِ فِی ثَلاَثِ مَوَاطِنَ حَتَّى أُخَلِّصَهُ مِنْ أَهْوَالِهَا إِذَا تَطَایَرَتِ اَلْکُتُبُ یَمِیناً وَ شِمَالاً وَ عِنْدَ اَلصِّرَاطِ وَ عِنْدَ اَلْمِیزَانِ».
امام رضا (ع) فرمود: «هر کس مرا در غربت زیارت کند من به‌روز قیامت در سه جا به نزد او خواهم آمد تا از ترس‌های آن‌ها رهاییش بخشم: هنگامی که نامه‌های اعمال مردم از راست و چپ پران شوند و در نزد صراط و در نزد میزان».
پی‌نوشت: فرخنده میلاد امام رئوف، امام رضا (ع) بر شما مبارک!
