«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
در میان روضه‌ها و نوحه‌های شب تاسوعا، یاد مردی می‌افتم که ایران برای او حرم بود و او برای ما مدافع و علمدار حرم. یاد شب و روزی که آن جوانمرد کم‌نظیر را ناجوانمردانه از ما گرفتند. ستونی درون ما فرو افتاد و بغضی به‌خشم‌پیچیده در گلویمان آوار شد.
نوحه‌خوان دو‌دمه را می‌خواند و جمعیت تکرار می‌کند: «ای اهل حرم میر و علمدار نیامد ...»
جبران نمی‌شوی ، حتی به گریه های عمیق ....