«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
جای تعجب نیست اگر از شدت شوق و شرمساری جان به لب آید:
«إلهی وَ سَیِّدی، أسْئَلُکَ بِالَّذینَ اصْطَفَیْتَهُمْ، وَ بِبُکاءِ وَلَدَیَّ فی مُفارِقَتی أنْ تَغْفِرَ لِعُصاةِ شیعَتی، وَشیعَةِ ذُرّیتَی*»
می‌بینی چه‌قدر مادرانه و سنگین است: «ببُکاءِ وَلَدَیَّ فی مُفارِقَتی»؟ چه اشک‌هایی، چه فرزندانی و چه جدایی ... ؟! این‌همه دل‌سوزی و مهر آن هم برای عاصیان و نافرمانان؟!
_____________________________________________
* صحیفه الزّهراء، ص 210. (برگرفته از کتاب «شرحی بر دعاهای روزانه‌ی حضرت زهرا (س)»، علی صفایی حائری، انتشارات لیله‌القدر، زمستان 1391)
پی‌نوشت:
اول) با تأخیر میلاد فرخنده‌ی حضرت فاطمه زهرا (س)، روز مادر و روز زن را تبریک عرض می‌کنم.
دوم) لطفاً این مطلب مهم درباره‌ی پویش کتابخوانی را مطالعه بفرمایید.
