«بسم الله الرحمن الرحیم»
چنین مقدر شد که امسال ان شاء الله من هم در مسیر پیاده‌روی اربعین نایب‌الزیاره‌ی دوستان باشم.
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
می‌خواهی از زهیر بگویی که سابقه‌اش چنین بود و چنان، و در بازگشت از حج می‌کوشید در یک منزل با امام (ع) فرود نیاید تا این‌که در منزلی نتوانست و امام (ع) پیکی فرستاد و ...؟ آخرش هم حتماً می‌خواهی بگویی نمی‌دانیم در آن گفت‌وگو امام (ع) به زهیر چه گفت و چه نمود، فقط می‌دانیم هنگامی که او از نزد امام (ع) آمد سراسر وجد و شوق بود.
آن قسمت اولش داستان
هر سال من است، که اگرچه چنین و چنانم، باز دستم را می‌گیرد و به مجلس خود
می‌برد و ... امید که خدا عاقبتمان را هم خیر قرار دهد!
راستی چه حاجت است به این‌قدر حدس و گمان درباره‌ی محتوای نادانسته‌ی آن دیدار؟ پرده‌های غفلت و لجاجت اگر فرو افتد، چه چیز وجدآورتر و شوق‌انگیزتر از دیدن حسین (ع) و حضور در محضر او و درک رضایت او؟!
___________________________________________________
پی‌نوشت: در پیوندهای روزانه، پیوند این مطلب بسیار مهم افزوده شد.
۱۱
مرداد
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
«قلی‌خان، خان نبود، دزد بود» و شاید من و بسیاری دیگر هم چنانیم اگر با ادا و اطوار و بازیگری‌هایمان سر راه زندگی این‌و‌آن را می‌گیریم و تلاش می‌کنیم که چشم‌ها را از خودمان پر کنیم. قلی‌خانیم اگر که قافله‌ی هزار زندگی را لخت و زمین‌گیر می‌کنیم، اما عرضه‌ی سالم رساندن قافله‌ی یک زندگی ساده به مقصد را نداریم. به‌گمانم زمانه‌ی پرقلی‌خانی است.
__________________________________________________________________
پی‌نوشت: ویدیو اگر باز نمی‌شود، می‌توانید از طریق لینک زیر آن را ببینید (البته تکراری است).
۲۹
تیر
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
«کسی که عاشق حق شد، عاشق خلق می‌شود، که: عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست. و این عشق می‌شود زیربنای مبارزه و امر به معروف و نهی از منکر. کسی که عاشق شد، خواستار بهروزی و بهزیستی و رشد و حرکت و کمال معشوق است و در این دید حتی یک پر سبزی و یک لقمه نان و یک ورق کاغذ هم هدر نمی‌شود و ضایع نمی‌گردد، که باید هر چیز به رشد خود و کمال خود برسد و این خودداری از اسراف بر اساس این اعتقاد استوار می‌شود، نه فقط بر اساس یک بخل و یا یک دید اقتصادی.
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
تصویر جیانلوکا ویالی را شاید اولین بار در تیتراژ برنامه‌های ورزشی دهه‌ی هفتاد خودمان (یا دهه‌ی نود میلادی) دیده بودم، شاید هم در یکی از عکس‌های فوتبالیست‌های مشهور که در زمان کودکی ما داخل بسته‌های آدامس بود، احتمالاً هم در همان لباس راه‌راه سیاه‌وسفید یوونتوس. آن‌روزها در ایران کلمه‌ی بیانکونری حتی به گوش اهالی فوتبال هم زیاد آشنا نبود.
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
به‌نظرم هنوز بسیاری از ما انسان‌ها (شاید حتی بعضی با ظاهر دین‌مدار) خودمان را بابت لطف و محبت عظیمی که خداوند به ما کرده است طلبکار می‌دانیم (شاید حتی در نهان‌ترین زوایای درونمان). دین‌داری لطف انسان به خدا نیست، دین لطف تمام و کمال خداوند به انسان است. روشن نیست؟ ظالم نیستیم (حتی به خودمان هم)؟ قدری تأمل و بازنگری لازم است. شاید داریم وارونه نگاه می‌کنیم.
۰۸
ارديبهشت
سلام به دوستان گرامی
سال نو و اعیاد گذشته و عید سعید پیش رو بر همه مبارک!
حوالی نیمه‌ی شعبان به‌لطف و مرحمت امام رئوف (ع)، سعادتی حاصل شد که میهمان خوان کریمانه‌ی آن حضرت باشم. توفیق داشتم که دعاگوی دوستان هم باشم.
این چند عکس هم هدیه‌ای به‌مناسبت عید سعید فطر، با آرزوی قبولی طاعات و عبادات همه‌ی بزرگواران و التماس دعا.
۰۱
ارديبهشت
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
جای تعجب نیست اگر از شدت شوق و شرمساری جان به لب آید:
«إلهی وَ سَیِّدی، أسْئَلُکَ بِالَّذینَ اصْطَفَیْتَهُمْ، وَ بِبُکاءِ وَلَدَیَّ فی مُفارِقَتی أنْ تَغْفِرَ لِعُصاةِ شیعَتی، وَشیعَةِ ذُرّیتَی*»
می‌بینی چه‌قدر مادرانه و سنگین است: «ببُکاءِ وَلَدَیَّ فی مُفارِقَتی»؟ چه اشک‌هایی، چه فرزندانی و چه جدایی ... ؟! این‌همه دل‌سوزی و مهر آن هم برای عاصیان و نافرمانان؟!
_____________________________________________
* صحیفه الزّهراء، ص 210. (برگرفته از کتاب «شرحی بر دعاهای روزانه‌ی حضرت زهرا (س)»، علی صفایی حائری، انتشارات لیله‌القدر، زمستان 1391)
پی‌نوشت:
اول) با تأخیر میلاد فرخنده‌ی حضرت فاطمه زهرا (س)، روز مادر و روز زن را تبریک عرض می‌کنم.
دوم) لطفاً این مطلب مهم درباره‌ی پویش کتابخوانی را مطالعه بفرمایید.
۲۴
دی
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
همکاران گرامی! به‌اطلاع می‌رساند مراسم گرامی‌داشت سومین سالروز شهادت سردار شهید حاج قاسم سلیمانی از ساعت 10 در سالن ... برگزار می‌گردد. ضمناً در پایان این مراسم پیکر شهید گمنام از محل مراسم تا درب جنوبی محوطه‌ی ... تشییع خواهد شد.
نسبتمان چیست؟ من بیمار هزارمرضم و آنان «طبیب دوّار*»، که رنگ از رسول مهربانی (ص) گرفته‌اند. من گرفتار جهل و غفلت و کوتاه‌همتی و امراض بسیار دیگرم و آنان پزشکانی هستند که برای درمان امراض روح، مرزی نمی‌شناسند. پس هر بار، این طبیب است که بر بالین بیمار حاضر می‌شود.
... و این سومین بار بود.
_________________________________________________________________
* «طبیب دوّار بطبه» تعبیر اما علی (ع) درباره‌ی پیامبر اکرم (ص) در خطبه‌ی 108 نهج‌البلاغه.
۱۵
دی
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
- بابا ول کن این قراضه رو. از لاستیک و رنگ و چراغش بگیر تا موتور و برق و بنزینش، یه‌جای سالم نداره، همش می‌لنگه. رو یه ربع دیگش نمی‌شه حساب کرد. دم‌به‌دقیقه تو راه می‌ذارتت، باید پیاده بشی، هل بدی. این جاده هم که همش دست‌انداز و گیر و گرفتاریه. پیاده شو، بیا با اون‌یکی برو. موتورش عین ساعت کار می‌کنه. آب‌ورنگ و بدنه‌رو که آدم می‌بینه جیگرش حال میاد. توشم که انقدر راحت و ترو‌تمیزه، آدم کیف می‌کنه. کولر و بخاریش که به‌راهه به‌کنار، صندلیش هم گرم‌کن داره. سیستم سرگرمیشم که همه‌چیش جفت‌وجوره. اصلاً نمی‌فهمی وقت و راه چه‌جوری می‌گذره. یه‌جوری می‌برتت که آب تو دلت تکون نخوره.
- می‌دونم. ولی من دوست دارم برم این‌طرف، این هم می‌خواد این‌طرفی بره، بالاخره سعی می‌کنیم با هم کنار بیایم و یه‌جوری حلش کنیم. اما اون‌یکی می‌خواد بره اون‌طرفی. من اون‌طرف کاری ندارم.
__________________________________
پی‌نوشت: چرا نمیای؟ چرا نمی‌ری؟
۰۲
دی