«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «ای اباذر! هیچ‌کس پیشانی بر قطعه‌ای از قطعات زمین نمیگذارد، مگر این‌که آن قطعه زمین در روز قیامت برای او به آن شهادت میدهد.»*
- منظور؟
- مثلاً روز قیامت، قطعه‌ای از بزرگراه حکیم شهادت دهد.
_______________________________________
* بحارالانوار، جلد 82، صفحه 234
پی‌نوشت: صرفاً جهت عنوان.
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
به‌گمانم اولین گام در نهادینه کردن سادگی و بی‌پیرایگی، شفافیت و روراستی، و صداقت و راست‌گویی در خود، به‌کار بستن آن‌ها در رویارویی و برخورد با خویش است و اگر این امر محقق نشود، در سایر صحنه‌ها نیز مقصود، به‌حقیقت حاصل نمی‌شود، حتی اگر به‌ظاهر چنین باشد.
در این رویارویی نخستین که اصیل‌ترین مرحله نیز هست، خوشبختانه ترسی هم از فریبکاری و بی‌صداقتی دیگران و متضرر شدن فرد وجود ندارد و هر چه هست، خودِ فرد است در رویارویی با خویش. فقط باید از بازی و بازیگری و بازیچه‌ها دست شست و به و خویشتن روی آورد.
ای کاش در عمل هم همین‌قدر آسان بود!
***
من را بسِتان ز من وَ از من برهان
بر صفحه‌ی جان، نشانِ خود را بنِشان
تا بودنِ من ز هستِ تو نیست شود
یک جرعه مرا ز جام قربت بچشان
___________________________________________________________
پی‌نوشت: شعر (اگر بشود شعر نامیدش) در ارتباط با این مطلب نوشته نشده است.
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
ای کاش روزی، این شعر حقیقت حالم باشد و بماند تا آخر. آن روز چه عیدی خواهد بود برایم!
پی‌نوشت: باز هم عیدتان مبارک و احوالتان عیدانه!
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
بیا معامله کنیم. من خودم را بدهم، همه‌ی خودم را، طوری که از من هیچ نماند، و در عوض بیشتر و بیشتر تو را داشته باشم. تو را که داشته باشم، هیچ هم که از من نماند، و اصلاً نباید هم که بماند، آن‌وقت هستم. بی‌تو، با همه‌ی خودم، نیستم که نیستم. ای کاش ...
_________________________________________________
پی‌نوشت: تصنیف «به‌سوی تو» چه‌قدر زیباست. کاش می‌شد این‌چنین بود: «کی رود رخ ماهت از نظرم، به‌غیر نامت کی نام دگر ببرم ... به دست تو دادم دل پریشانم، دگر چه خواهی ... یک دم از خیال من نمی‌روی ای غزال من ... تا هستم من، اسیر کوی توام، به آرزوی توام ...»
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
... ما قدروا الله حقّ قدره ...*
_____________________________________________________
* صدای استاد علی صفایی حائری
(برگرفته از «کانال رسمی استاد علی صفایی حائری» در تلگرام)
@einsad
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
بشنویم:
حسین (ع) خواستنی است. او خودِ حُسن است.
_____________________________________________________
* استاد علی صفایی حائری
(برگرفته از «کانال رسمی استاد علی صفایی حائری» در تلگرام)
@einsad
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
بشنویم:
_____________________________________________________
* استاد علی صفایی حائری
(برگرفته از «کانال رسمی استاد علی صفایی حائری» در تلگرام)
@einsad
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
مرگ قطعی‌ترین حادثه‌ی زندگی است، حتی قطعی‌تر از نفس کشیدن. پس نگاه بزرگان این‌گونه است: «اکنون که ناچار مرگ ما را انتخاب می‌کند، بگذارید ما مرگی را انتخاب کنیم که آبستن زندگی باشد»*.
________________________________________________
* علی صفایی حائری، عاشورا، صفحه 20، انتشارات لیلة‌القدر
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
در فرقت تو اگرچه رنجی است مرا
مهر تو به دل چو طرفه گنجی است مرا
تا سر زدن طلعت رخشان رخت
دل بر کفم و تیغ و ترنجی است مرا
__________________________
پی‌نوشت:
اول) میلاد مسعود امام عصر (عج) مبارک باد!
دوم) همچنان تقلید از منتظران. باشد کز آن میانه یکی کارگر شود!