«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
شوینده ها و سفید کننده ها* هم بوی بهشت می دهند، اگر بویشان را از دستان مادر استشمام کنی.
*وایتکس
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
شوینده ها و سفید کننده ها* هم بوی بهشت می دهند، اگر بویشان را از دستان مادر استشمام کنی.
*وایتکس
گاهی اوقات، بعضی حرف ها برای دهان آدم زیادی بزرگ هستند و شاید بهتر باشد از گفتنش صرف نظر شود. اما گاهی هم ضرورتی ایجاب می کند که آدم «حرف های گنده تر از دهنش» بزند.
تمییز دادن این دو موقعیت گاهی بسیار دشوار می شود. نمی دانم، شاید هم اندازه ی دهان آدم به تناسب موقعیت تغییر کند.
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
درد معمولاً یکی از علائم هشدار دهنده ی وجود بیماری است، اما بی دردی نشانه ی غیر هشدار دهنده ی بیماری است که می تواند تمام انسانیت و آدمیت فرد را نابود کند.
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
نظر کارشناس هواشناسی این است که در چند روز آینده آسمان اکثر نقاط کشور صاف است و جو نسبتاً پایداری خواهیم داشت.
کارشناس هواشناسی اما دل من را جزء نقاط کشور به حساب نمی آورد. او از دل گرفته ی من و من ها هیچ نمی داند، یا اگر می داند به روی خودش نمی آورد و اصلاً نمی گوید که این روزها چه قدر آسمان دلمان ابری است و این ابرها چه قدر منتظر یک تلنگرند که ببارند و ببارند و ببارند و آلودگی را از جانمان بشویند تا بشویم مثل روز اول.
خدایا باران برسان!
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
گاهی پیش از آن که کسی را پیدا کنی که حرف دلت را به او بزنی، بهتر است مطمئن شوی که دلت حرفی برای گفتن دارد یا نه.
پی نوشت:
اول) گاهی دل حرف هایی دارد برای نگفتن.
دوم) گفتنی و نگفتنی را به او می توان گفت، هر چند خودش می داند. (گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم* ...)
*سعدی
هر گاه سختی های زندگی افزایش می یابد، انسان به اشک میل می کند. هر گاه شادمانی قلبی انسان به شدت افزایش می یابد، او باز هم به اشک میل می کند.
زندگی انسان فاصله ی میان دو اشک است، شاید.
پی نوشت:
این که سختی چیست و شادمانی کدام است و ...، بماند.