«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
...
- این روزا خیلی می‌رم تو فکر. همش فکر می‌کنم چی شد که این‌جوری شد.
- اگه با این «چی شد که این‌جوری شد» برسی به «چه‌کار کنم که این‌طوری نمونه» یا «چه‌کار کنم که دیگه این‌جوری نشه» خوبه، وگرنه ممکنه بررسی به توجیه و تبرئه، به این‌که «دست من نبود و نیست» یا « از من کاری برنمیاد» و «همینه که هست».
...
ببخشید، سلام :)
من حتی برای موضوعات درونی هم خوردم به مسائل و مشکلاتی که تنها جوابی که براشون پیدا کردم
دست من نبوده و نیست
بوده :)
بیرون و درون منفک از هم نیستند. به هم وصلند. پس یه وقتایی همون اجبار های بیرونی، اجبار های درونی رو شکل میدن.
والا منم قدیما سلام می‌کردم، جدیدا تا میام حرفمو بزنم یادم میره سلام بدم.
خواهش می‌کنم. ممنون از شما :)
سلام
یک خطای ادراکیه که منجر میشه هر اتفاق منفی رو به بیرون از خود مرتبط کنیم. شناخت و کنترلش دقیقا همون چیزیه که شما بهش اشاره کردید
سلام بر شما
بنده معتقد هستم که اگر هر شخص
در آخر هر روز فقط ۱۵ دقیقه با خود خلوت
کند ، دادگاهی تشکیل دهد که منصفانه باشد
بنا بر قواعد انسانی و در این دادگاه خودش هم
قاضی باشد هم وکیل و هم متهم و بعد از محاکمه ی
خود رای عادلانه را صادر کند ، می‌تواند از بروز
بسیاری از مشکلات جلوگیری کند ، مانا باشید
دست من نبود و نیست
لزوما راه فرار نیست. از نظر من گاهی این اتفاقا دقیق ترین جوابه.