حرکت، گزینه‌ی مطلوب

«بسم الله الرّحمن الرّحیم»

برخی مواقع، استفاده از یک موقعیت و گزینه­‌ی ظاهراً غیرایده‌­آل به چند جهت می­‌تواند بهتر از در انتظار موقعیت ایده‌­آل ماندن باشد:

•  اگرچه ممکن است گزینه­‌ی غیرایده‌­آل، نتیجه­‌ی مطلوب و کامل را حاصل نکند، اما به هر حال کسب بخشی از نتیجه­‌ی مطلوب هم نسبتاً بهتر از آن است که در خیال نتیجه‌­ی مطلوب تا انتها دست خالی بمانیم.

• اگر گزینه­‌ی مورد آزمایش کاملاً هم از نتیجه­‌ی مطلوب دور بماند، حداقل این فایده از پیگیری آن حاصل می­‌شود که بخشی از فکر و انرژی ذهنی را که در صورت عدم پیگیری این گزینه به آن معطوف می­‌ماند، آزاد می­‌کند تا بتوان آن را بر روی گزینه­‌های بعدی متمرکز کرد.

• گاهی یک گزینه با وجود آن که خود به نتیجه­‌ی مطلوب نمی­‌رسد، می­‌تواند نقطه‌­ی آغاز و بستری برای شکل­‌گیری ایده‌­های جدید باشد. به­‌علاوه، گاه تجربه­‌های اندوخته در طی مسیر گزینه­‌ی پیشین می­‌توانند در پیگیری گزینه‌­های بعدی، مفید واقع شوند.

البته اگر فواید عمل نکردن به گزینه‌­های موجود، بیش از عمل کردن به آن­‌ها باشد، عمل نکردن آگاهانه خود می­‌تواند به­‌عنوان یک گزینه­‌ی مناسب در نظر گرفته شود. این در واقع یک سکون فعال است، نه یک سکون منفعل.

در مجموع، به نظر می­‌رسد، این که با تلاش و حرکت از موقعیت عادی نامطلوب به موقعیت مطلوب برسیم محتمل‌­تر است تا این که با انتظار کشیدن بدون عمل، موقعیت مطلوب فرا برسد. به ایده‌­آل­‌ها فکر کنیم، اما در انتظار از راه رسیدن ایده‌­آل­‌ها بی­کار ننشینیم، از همان موقعیتی که در آن هستیم حرکت به سمت و سوی موقعیت مطلوب را آغاز کنیم. شاید خود حرکت، گزینه‌ی مطلوب باشد.