اهل درد
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
بنا نداشتم در این وبلاگ سخنان بزرگان و جملات تکان دهنده و تأمل برانگیز را گردآوری کنم، که اگر هم داشتم، امکانش نبود. وبلاگ های زیادی هستند که چنین می کنند و البته شاید بیش از تمام آنچه که در همه ی این وبلاگ ها هست، از این دست جمله ها و عبارات وجود دارد که هر کدامشان می تواند منشأ تحولی باشد در شخصی، گروهی یا جامعه ای. اما این که این چنین گرد آمدنشان (گاه حتی با تضادهای محتوایی) چه قدر چنین کارکردی می یابد، نمی دانم. البته ایرادی نمی گیرم که چندان صلاحیتی برای این کار ندارم و خودم هم تا حدودی قبول دارم که هر کدام از این جملات و عبارات را که می نویسی وسوسه ای به سراغت می آید برای نوشتن جملات زیبا یا تفکر برانگیز بسیار دیگر.
بگذریم. تمام این مقدمه چینی ها و بهانه ها برای این بود که این جملات شگفت آور از شهید سیّد مرتضی آوینی را بنویسم که وسوسه ی نوشتنش رهایم نمی کند.
«شهادت را نه در جنگ، در مبارزه می دهند. ما هنوز شهادتی بی درد می طلبیم، غافل که شهادت را جز به اهل درد نمی دهند.»
پی نوشت: گاهی جمله ای را از پس سال ها یا حتی قرن ها می خوانیم یا می شنویم، که گویی کسی آن را چشم در چشم به خود ما متذکر می شود.
