مکالمه ای میان عاشق و ضایع
شنبه, ۴ شهریور ۱۳۹۱، ۰۹:۰۴ ق.ظ
- من اصلاً نمی تونم از دنیا رفتن کسی رو که دوست دارم تصور کنم. خدا کنه من زودتر بمیرم.
- چرا؟
- چی چرا؟
- چرا دعا می کنی که تو زودتر بمیری؟
- خب برا این که نمی تونم از دست دادن کسی رو که دوسش دارم، تحمل کنم. برام خیلی سخته.
- خب اگه اونم به اندازه ی تو عاشق بود چی؟
- چه ربطی داره؟
- خب اگه اونم به اندازه ی تو یا بیش تر عاشق باشه، اون وقت اگه تو زودتر بمیری احتمالاً اون به همون اندازه یا بیش تر ممکنه سختی بکشه. تو چه جور عاشقی هستی که سختی کشیدن محبوبت برات راحت تره تا سختی کشیدن خودت؟ فوقش اینه که اگه اون مرد و تو نتونستی تحمل کنی، دق می کنی می میری دیگه. عاشق که راحت طلب نمی شه.
- ببین یعنی یه دفعه نشد من با تو دو کلمه حرف بزنم، مث آدم جواب بدی. هیچی از احساسات حالیت نیست. خیلی آدم ضایعی هستی. خیلی ... .
- ممنون، شما لطف داری. بیار افسار.
