«بسم الله الرّحمن الرّحیم»

آب تا لب تو آمد و تشنه بازگشت.

بیچاره آب! داغی بر دل دارد که پیاپی تازه می شود! اصلاً به خاطر همین است که هر بار که چشمش به لب تشنه ی به ادب آراسته ای می افتد سلام می کند به لبان تو و برادرت، و نفرین می کند کسی را که این داغ را برای همیشه بر دلش نهد.

بیچاره آب! عطشش هرگز فرو نخواهد نشست، هنوز تشنه ی لبان تو است.