وسع تو عذرخواهی ندارد، حال من شرمندگی دارد

«بسم الله الرّحمن الرّحیم»

غبطه می‌خورم به بلندای روح بعضی آدم‌ها و تأسف به حال خودم.

مطلب زیر (و عکس‌های مرتبط) از کانال «کشکول» جناب آقای محسن مهدیان بازنشر می‌شود:

 

«بخدا مردم ما خوبند...

زنگ زد گفت یک پتو دارم. میاید تحویل بگیرید.

گفتم: ببخشید. دیر گفتید. بار کرمانشاه رفته.

گفت: پس شماره کارت بدید پول بریزم.

بعد هم ‌پیامکش اومد (داخل عکسه)

میگه ببخشید وسع من کمه. 40 تومن ریختم. طلا هم دارم ولی امکان تبدیلش رو ندارم.

گفتم ما انجام می‌دیم.

حالا زنگ‌زده میگه این طلاها خیلی هم ارزش نداره. نهایتن ۶۰۰ تومن.

گفتم خدا قبول کنه

گفت چطوری برسونم؟

گفتم اسنپ بگیرید لطفن.

گفت: ببخشید. ولی دیگه هیچی پول ندارم

 

از اینا شما هم سراغ دارید. برای خودتان مرور کنید.

 

یکی دیگه پیامک زده من کارگرم. 50 تومن بفرستم؟ (داخل عکس)

 

دینداری یعنی همین. معرفت مردم ما در هویتشان است.

اما مسئولین...

هنوز درگیرند که چه کسی مقصر است؟ این یا اون.

آن یکی نهاد هم که همه ماه و سال بیکارست تا بحران را مدیریت کند، خودش با بی‌مدیریتی عامل بحران است.

کاش قدر مردم را بدانیم...»

http://yon.ir/hopDK

کشکولی

@mohsen_mahdian

راهب و ماهی

«بسم الله الرّحمن الرّحیم»

سال‌ها پیش، همان بار اوّل که انیمیشن «راهب و ماهی»¹ را دیدم بسیار به دلم نشست. در قالب تصاویر ساده، احساسات و تأملات راهب، وضعیت فضای پیرامون او و البته شوخ‌طبعی سازنده‌ی اثر و معنای احتمالی مدنظر او به‌شکل تأثیرگذاری ارائه می‌شود.

یک نکته‌ی جالب این انیمیشن هم حضور نمادین ماهی است که شاید چندان دور از نقش‌های نمادین آن در ادبیات ما نباشد (البته که من در این زمینه تخصصی ندارم):

- «هر که جز ماهی ز آبش سیر شد ...»²

- «آه ای یقین گمشده، ای ماهی گریز

در برکه‌های آینه لغزیده توبه‌تو!

من آبگیر صافی‌ام، اینک، به سحر عشق

از برکه‌های آینه، راهی به من بجو»³

شما هم اگر دوست دارید، ببینید، شاید برایتان جالب باشد.

The Monk and the Fish

_______________________________________________

¹ The Monk and the Fish

² مولوی، مثنوی معنوی.

³ احمد شاملو، ماهی، باغ آینه.

دلی برای سپردن

«بسم الله الرّحمن الرّحیم»

بادا که چنین دل بسپاریم، چنین مجذوب شویم و چنین عاقبت‌به‌خیر:

«هر که به حسین (ع) دل می‌سپارد، پیداست که دلی برای سپردن دارد.

هر که برای حسین (ع) اشک می‌ریزد، پیداست که چشمی برای گریستن و اشکی برای ریختن دارد. هر که در مصیبت حسین (ع)، دلش می‌شکند و اشکش جاری می‌شود، پیداست که اهل محبت است. و هر که اهل محبت است، مجذوب حسین (ع) می‌شود؛ دیر یا زود، خودآگاه یا ناخودآگاه.

و هر که مجذوب حسین (ع) شود، از جنس حسین (ع) می‌شود، متصف به صفات حسین (ع) می‌شود. متخلّق به اخلاق حسین (ع) می‌شود.

و در دنیا هر که از جنس حسین (ع) باشد، هر که مجذوب حسین (ع) بشود، هر که با حسین (ع) پیوند بخورد، هر که حسینی شود، در جهان آخرت نیز حسین (ع) سراغش را می‌گیرد، پیدایش می‌کند و رفاقت و شفاعت و همدمی‌اش را با او ادامه می‌دهد.»¹

_______________________________________________

¹ سید‌مهدی شجاعی، سقای آب و ادب، (نشر) کتاب نیستان، ص 168.

از سلفی تا ...

«بسم الله الرّحمن الرّحیم»

عکس سلفی و گسترش چشمگیر آن، شاید نماد و نشانه‌ی مناسبی از دوران کنونی ما و وضعیت اخلاقی آن باشد. در متن هر تصویری، حضور من است که مهم است. هر صحنه و منظره و مکانی در پس‌زمینه‌ی تصویر من اهمیت می‌یابد. ببینید که من این‌جا بودم. بدانید که من آن‌جا رفته‌ام. منم که مرکز آن منظره‌ی زیبا هستم. منم که زائر این مکان مقدس بودم. منم که سیاح این طبیعت بکر و آن بنای تاریخی هستم. من، من، من، من، ... .

مرا ببینید در این نمایشگاه آثار هنری، در آن کنسرت موسیقی، با این هنرمند، با آن ورزشکار، با آن پزشک مشهور، با آن مخترع بزرگ، با آن سوژه‌ی شبکه‌های اجتماعی، با این ماشین، با آن خانه، با آن ... . مرا ببینید، مرا ببینید، مرا ببینید، ... .

_______________________________________________

 lim  photo = selfie

man → selfish