«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
کوچه های بن بست آدم بزرگ های فراری از ترافیک را عصبانی می کنند.
اما کوچه های بن بست، مأمن بچه ها برای بازی های کودکانه اند، پر از شور و شادی هستند، پر از هیاهوی کودکانی که حتی ظهر داغ تابستان به زحمت می توان برای به خانه آمدن قانعشان کرد، پر از صدای غلتیدن توپ دو لایه روی زمین و خوردنش به دیوارها و ... . من اگر کوچه بودم، شاید دوست تر می داشتم که بن بست بودم، اما پر از پاکی و شادی بچه ها، البته شاید، خدا می داند.
کوچه های بن بست را هم می توان دوست داشت.
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
ای کاش آیینه ها عمیق بودند طوری که می شد آدم عمق خودش را ببیند.
دل آیینه ی عمیق است و دوستان خوب هم!
خدایا آیینه های عمیق نصیبمان گردان و کمک کن که قدر بدانیم!
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
«هر نفسی (کسی) مرگ را می چشد.»*
می پرسی «چه طعمی داره»؟ خودت خوب می دونی. ببین تو دنیا برای خودت چه آشی پختی.
*ترجمه ی بخشی از آیه ی 185 سوره ی «آل عمران»
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
...
علی لیوان اش را پر از آب می کند و دقیقه ای سکوت می کند، بعد می گوید: «هستی لایه لایه است. تو در تو و پر از راز و البته پیچیده. برای درک اون باید خوب بود. همین. پاسخ من به این سؤال دشوار همینه: خوب. من فکر می کنم هر کس در هر موقعیت می دونه که خوب ترین کاری که می تونه انجام بده چیه، اما مشکل زمانی شروع می شه که انسان نخواد این خوب رو انتخاب کنه. در چنین صورتی او راه رو کمی محو کرده. اگه در موقعیت دوم هم انسان نخواد به خوب تن بده راه محوتر و تاریک تر می شه. وقتی هزار تا انتخاب بد رو به جای هزار تا انتخاب خوب بر می گزینیم وضع اون قدر آشفته و تاریک می شه که انسان حتی نمی تونه یک قدم هم به جلو برداره. شبیه قدم زدن در مه می مونه که با هر قدم که برداری راه وضوح بیش تری پیدا می کنه. خوش بختانه هستی اون قدر سخاوت داره که دائم یک فرصت و یک شانس دیگه به شما می ده تا دوباره از صفر شروع کنید. اما اگه شما در برابر موقعیتی، خوب رو انتخاب کنید راه اندکی وضوح پیدا می کنه. در موقعیت بعدی احتمالاً با شرایط پیچیده تری مواجه خواهید شد که باز هم باید انتخاب کنید. این انتخاب ها مثل دالانی هزار تو همیشه در مقابل شما قرار دارند. با هر انتخاب، سرعت شما بیش تر و بیش تر می شه. هر انتخاب درست شتاب شما رو بیش تر می کنه تا اون جا که با سرعت نور هم می تونید پیش برید، در مقابل، هر انتخاب بد از سرعت شما کم می کنه. اون ها که دائم دست به انتخاب های بد می زنند وضع تأسف باری پیدا می کنند. اون قدر فرو کند می شن تا کاملاً متوقف می شن و بعد شروع می کنن به فرو رفتن. اون قدر فرو می روند تا این که به کلی دفن می شن. برای این آدم ها هم البته که فرصت هست اما اون ها مجبورند مدتی رو صرف این کنند تا از اعماق، خودشون رو به سطح برسونند. زندگی مواجهه ی ابدی انسان است با این انتخاب ها.»*
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
...
«خدایا بر محمّد و آل او درود فرست، و درجه ی مرا در میان مردم بالا مبر، مگر آن که نزد خودم مرا به همان میزان پایین آوری، و برای من در ظاهر عزّتی قرار مده، جز آن که نزد خودم در باطن به همان اندازه برایم خواری پیش آوری»*
...
* از دعای «مکارم الاخلاق»
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
اسکار پیستوریوس* را احتمالاً می شناسید. اگر به نام هم نشناسید، احتمالاً تصاویرش را دیده اید. همان دونده ی اهل آفریقای جنوبی که با پاهای مصنوعی می دود. پیستوریوس را «دونده ی تیغ پا»** (تیغ نورد) یا «سریع ترین انسان بدون پا»*** لقب داده اند. او نفر سوم پارالمپیک آتن، قهرمان پارالمپیک پکن و دارای عناوین متعدد در مسابقات داخلی افریقای جنوبی و همچنین رقابت های بین المللی است. اما چیزی که بر شهرت او افزوده است، شرکت او در مسابقات ورزشکاران بدون معلولیت است. وی در مسابقات داخلی افریقای جنوبی توانسته است مقام های در خور توجهی را کسب نماید و با تلاش مضاعف موفق شد رکورد ورودی و مجوز شرکت در مسابقات المپیک لندن را به دست آورد. اسکار در المپیک لندن با حضوری موفق در دور مقدماتی توانست به مرحله ی نیمه نهایی صعود کند، اما از راهیابی به فینال رقابت ها باز ماند.
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
دوستان عزیز سلام!
جهت پرداخت کمک های نقدی برای زلزله زدگان آذربایجان شرقی می توانید به لینک زیر مراجعه نموده و از منوی «نیت خیر شما»، گزینه ی «کمک به زلزله زدگان استان آذربایجان شرقی» را انتخاب کنید.
در ضمن، برای زمان ها و کمک های دیگر هم این نشانی قابل استفاده است.
«اهدای خون»
«اعطای کمک های غیر نقدی»
با استفاده از سایت هلال احمر در نشانی
در پناه حق، سربلند و پیروز باشید!
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
حرف های دل خیلی هاشان گفتنی نیستند، هر چند که تو می شنوی. در دل می مانند و می مانند تا بغض می شوند در گلو. بالاخره روزی می رسد و ساعتی که به معراج می روند و از چشم سرازیر می شوند؛ و کسی هست که زبان اشک ها را می فهمد.
الهی، تنها تویی که زبان جاری چشمانمان را می دانی. حرف های دلمان را بر زبان دیدگانمان جاری کن!
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
تبر بردار ابراهیم
قدم بردار ابراهیم
مصافی سخت در راه است
بزرگ بتکده در پیش روی توست
و فرصت سخت کوتاه است
که این بار از پس بشکستن بت های کوچک تر
بباید سوختن ققنوس در آتش
وزان پس خاستن از تل خاکستر
نلغزد پایت ابراهیم
نلرزد دستت ابراهیم همچون شاخسار بید
مبادا لحظه ای غافل شوی از دل
که همچون دزد شبگردی فرود آید ز دیوار دلت تردید
و بازت دارد از رفتن
که این ره را سرانجامی است که باید رفت و باید دید
نبردت ای خلیل این بار، نبردی سخت و دشوار است
تبر را سخت در دستان خود بفشار
حریفت مرد پیکار است
و دانا اندر این میدان، به هر زیر و بم کار است
و تو خود خوب می دانی
که این آن هول میدانی است
که غیر بت شکن در آن
بت و بتخانه ی آنی
تبر را پس فراز آور، اگر که مرد میدانی
بزن این ضربت آخر، بسوز این پرده ی آخر
میان عاشق و دلدار
وزین آتش تو پربگشا، روان شو مست سوی یار
به عشق یار، چون بنشینی اندر نار
به هر سو بنگری بینی، حبیب و گلشن و گلزار
برآور دست و پا بفشار
تبر بر خود بزن این بار
و خنجر بر گلوی خویشتن بگذار
خدایا دست ابراهیم را نیرو بده این بار، توانا دار بر این کار
که آتش را اگرچه شعله های سخت و سوزانی است
طلای ناب می داند که آتش چون گلستانی است
تو خود را از میان بردار ابراهیم
تبر بردار ابراهیم
«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
خداوندا در آستانه ی شب قدر از تو می خواهم که جان های ما را از ادراک سرشار کنی تا قدرشناس نعمت هایت باشیم و قدردان لحظه لحظه ی عمری که بر ما ارزانی داشتی.
خدایا نعمت تندرستی را که عطا کردی، شکرگزارم، گرچه می دانم هرگز نخواهم توانست شکر آن را آن گونه که باید و شاید به جای آورم و باز می دانم همین توفیق شکرگزاری زبانی نعمت دیگری است از خوان کرم تو. خدایا به آنان که در تندرستیشان نقصانی است، سلامت توأم با خیر عطا فرما!
اما پروردگارا از تو می خواهم نعمتی را که پیش تر دادی و قدر ندانستم، عطا کردی و تباهش کردم. خدایا سلامت نفس را باز می طلبم. خدایا آنگاه که می خوانم «اللّهمّ اشف کلّ مریض»، امراض بی شمار نفسم را می بینم که یک به یک از پیش چشمانم عبور می کنند، دروغ را می بینم، خودپسندی را، کج خلقی را، حسد را، ریا و اخلاق فروشی را و بسیاری دیگر را.
الهی تو می دانی که بیماری های تن، ممکن است طول زندگی دنیایمان را کوتاه کنند، ولی در نهایت تا لحظه ی مرگ همراهمان خواهند بود و تازه اگر «آدم» باشیم نعمتی هستند که دیدارت را نزدیک می کنند (این برای آدم ها است). اما بیماری های نفس نابودمان می کنند، آفت هایی هستند که هرگز رهایمان نخواهند کرد. ما را خواهند کشت پیش از آن که بمیریم و با ما خواهند بود پس از مردنمان.
خدایا دل هایمان را به تو می سپاریم: «اللّهمّ اشف کلّ مریض»!
