«بسم الله الرّحمن الرّحیم»
اشک که به چشمانم می نشیند، امیدوار می شوم.
هنوز آدمم.
۱۴ خرداد ۹۱ ، ۰۸:۵۴
کیمیا
خوش به حالت .... نمیدونم چرا این قطره های اشک نمیریزه رو گونه هام.... یعنی آدم نیستم؟ یا از آدمیت فاصله گرفتم؟..... نمیدونم ولی خیلی دوست دارم یکی بیاد بزنه تو گوشم و اشکهایی که راهشون و گم کردن راهشون زود پیدا کنن و گونه هام گرم شه از اونا..........
نارنجی سادات
واقعن..... واقعن..
مهسا
وبلاگ عالیی داری مطالب خیلی خوب به ماهم سر بزن منتظر رد نگاهتم